Dance Mix Chart - Pierwsze nieoficjalne forum fanów audycji Dance Mix Chart

Luk

Paul van Dyk to jeden z niewielu wykonawców, którzy nie potrzebują zbytniego przedstawiania.
Nazwisko Paul van Dyk zaistniało już na dobre na scenie klubowej. Urodził się we wschodnich Niemczech w małej miejscowości Eisenhuettenstadt dokładnie 16 grudnia 1971r.
Wkrótce po skończeniu szkoły średniej przeniósł się do Wschodniego Berlina. W tym czasie w klubach zaczęła się tworzyć kultura techno. Paul oczarowany wielkomiejską kulturą, nowymi rodzajami muzyki granej podczas imprez klubowych, przyłączył się do grona prekursorów muzyki techno i house w Niemczech. "Mieliśmy dostęp na zachodnią stronę Berlina - na telewizję oraz zachodnie stacje radiowe.

Rejestrowaliśmy muzykę i odtwarzaliśmy na wszelkich imprezach, spotkaniach, ponieważ na wschodzie nie mieliśmy niczego takiego jak kultura klubowa. W tamtych czasach najczęściej słuchałem radiowej audycji Moniki Dietl. Byłem bardzo oszołomiony muzyką The Smiths" i "New Order". Była mocna a zarazem wyciskała ze mnie wielkie emocje." W marcu 1991 zaczął grywać w słynnym berlińskim klubie Tresor.Podczas jednej z imprez prowadzonej przez Paula van Dyka producenci Dubmission-Parties zaproponowali mu stałe prowadzenie imprez w berlińskim klubie Turbine.

Debiut Paula van Dyka jako DJ'a zachwycił wszystkich bywalców klubów techno, którzy szybko "mianowali" go jednym z duchowych przywódców niemieckiej sceny techno. Muzyka, którą w tym czasie grał i mixował van Dyk, pełna nowych ambientowych brzmień i house'owego beat'u, szybko stał się odnośnikiem i wzorem dla kolejnych DJ'ów. Równocześnie van Dyk rozpoczął osobiście tworzyć swoje kompozycje. Jego pierwsza własna produkcja "Perfect Day" została wspólnie z projektem Cosmic Gate wydana pod nazwą "Visions of Shiva" w roku 1992. "Byłem szczęśliwy jak dziecko trzymając w swoich rękach swój pierwszy produkt!" "Perfekt Way" został wydany przez firmę płytową "MFS" i dzięki temu świat usłyszał jeden z najlepszych kawałków house'owych tamtych czasów.

Paul van Dyk okazał się najbardziej poszukiwanym DJ'em w Berlinie, a jego występy były rezerwowane dla kilka miesięcy naprzód. Popularność Paula van Dyka szybko przekroczyła istniejący wtedy jeszcze Mur Berliński i dotarła do innych światowych centrów techno i house: Nowy Jork, Orlando, Sydney, Rzym. Chociaż obecnie rezyduje głównie w nowojorskim klubie Twilo, cały czas jego bazą wypadową pozostał Berlin, gdzie uczestniczył także w nagraniach wraz z innymi czołowymi DJ'ami: Sasha, John Digeed, Nick Warren, Takkyu Ishino. Nagrane w tym czasie jego solowe albumy "45 RPM" i "Seven Ways" dzięki charakterystycznemu brzmieniu i nowych pomysłach realizatorskich ugruntowały jego popularność. Wydanie albumu "Seven Ways" spowodowało bardzo duży oddźwięk w zachodnich mediach. Od tego czasu Paul van Dyk na stałe gości w programach MTV, Deutsche Welle/NTV i wszystkich większych europejskich rozgłośniach radiowych. Prasa angielska przyznała dla Paula van Dyka tytuł "DJ No. 1", który zwyczajowo zarezerwowany jest dla wykonawców zza oceanu. W Niemczech album "Seven Ways" osiągnął pozycję 6 na liście Saturn Sales Chart, najlepiej sprzedających się płyt z muzyką techno. Single pochodzące z tego albumu "Beautiful Place", "Forbidden Fruits" i "Words" stały się znakomitym materiałem nagraniowym dla kolejnych producentów i DJ'ów, jak np.: Salt Tank, BT, Quattara Or Curve, które w nowych wersjach i opracowaniach również osiągały wysokie notowania na listach przebojów German Dance Chart i English Sales Charts. "Kiedy zaczynałem swoją karierę w charakterze DJ'a odkryłem, że istnieje wielka zależność pomiędzy DJ'em a ludźmi. Nauczyłem się wtedy obserwować różne wibracje publiczności i odpowiednio na nie reagować. Potrafię teraz poruszyć tłumem oraz stworzyć pożądaną atmosferę. Za każdym razem kiedy gram, występuję pewna komunikacja pomiędzy moją osobą i muzyką przeze mnie prezentowaną a ludźmi. Nigdy nie przychodzę na występ z ułożonym repertuarem.

Tak więc za każdym razem jest bardzo ekscytujące, albowiem nigdy nie wiadomo, jak się to wszystko skończy." W 1998 roku jego debiutancki album "45 RPM" wydany został na Wyspach Brytyjskich, a promująca go nowa wersja singla "For An Angel" zawładnął międzynarodowymi parkietami. Album przez dwa tygodnie okupował podium The Official UK Album Top 40, a przez 4 tygodnie w Niemczech. Został również wydany w Ameryce, Australii, Holandii, Belgii i Skandynawii osiągając w tych krajach podobną popularność i wyniki sprzedaży. W roku 1999 Paul van Dyk odszedł od swojej macierzystej firmy płytowej i wspólnie ze swoim team'em założył nową - "Vandit", która obecnie zajmuje się promocją twórczości DJ'a, jak również wyszukuje nowych wykonawców. Obecnie producent jest wielce zajęty koncertowaniem po Londynie, Tel Avivie, Meksyku, Nowym Jorku i Singapurze. "Dla mnie nie ma podziałów na kraje, w których wolałbym aby moja twórczość była bardziej doceniana, a tym samym krążki sprzedawałyby się jak świeże bułeczki. Bardziej istotni są ludzie, rodzina, przyjaciele... i każdy z nas, szczególnie wtedy, kiedy mogłem coś zmienić swoją muzyką. Jestem bardzo zaszczycony, kiedy ktoś mówi do mnie: "Hej, dzięki Twojej muzyce moje życie się całkowicie odmieniło!". Nigdy nie tworzę muzyki pod wpływem jakiegoś trendy, czy taż dla sławy i szybkich pieniędzy. Uwielbiam produkować ją dla samego siebie..."

Paul van Dyk w ubiegłym roku został uznany przez magazyn Bassline za najlepszego DJ'a: Best International DJ. Paul van Dyk sam określa swój styl jako electronic dance music z wpływami ambient, dream house, dla wszystkich otwartych na nowe kierunki muzyczne. 12 czerwca 2000 ukazał się kolejny długogrający album Paula van Dyka zatytułowany "Out There And Back". "Nigdy nie nazwałbym siebie liderem. Naturalnie tworzenie muzyki powoduje zaistnienie w świecie muzyki, a tym samym wzrost popularności. Ale najważniejszą rzeczą dla mnie jest muzyka. Nie chcę przewodniczyć ludziom. Chcę natomiast dotrzeć do nich przez niezwykłe dźwięki, stworzyć im nowy świat, spowodować, że na bardzo krótką chwilę stracą swoje osobowości dla muzyki. Chcę im inspirować. Sądzę, że produkowanie i tworzenie muzyki bez wkładania w to uczucia, bez inspiracji i komunikacji jest bezcelowe. Moja muzyka rośnie równocześnie z reakcją słuchaczy, to swego rodzaju komunikacja między nami. Nie tworzę żadnej "Trance'owej Muzyki". Nie bardzo podoba mi się nadawanie muzyce imion, wciskanie jej na siłę do jakichkolwiek kategorii. Jeśli już muszę, tytułuje ją ''Electronic Dance Music''. Dla mnie jest ona uniwersalnym językiem, rozumianym przez ludzi każdej rasy na całym świecie."